رشد سریع و روزافزون تکنولوژی موجب تسهیل در کار و زندگی افراد شده است. اما، این پیشرفت‌ها بر روی بسیاری از مشاغل سنتی اثرات منفی گذاشته است.
در زیر به برخی از مشاغل که پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ از بین خواهند رفت می‌پردازیم.

البته خاطر نشان می‌کنیم که برخی از این مشاغل مربوط به جامعه آماری خارج از ایران است و برخی موارد با جامعه کسب و کار ایران هم‌پوشانی دارد.

امروزه برای مسافرت، کافی است با صرف کمی وقت در اینترنت مکان مورد نظر و تاریخ سفرتان را مشخص کنید تا براحتی بلیط هتل مورد نظرتان را رزرو کنید و با استفاده از کارت بانکی، هزینه آن را براحتی پرداخت نمایید. لذا، بسیاری از آژانس‌های مسافرتی بسیاری از شعب خود را تعطیل کرده‌اند و بر روی خدمات آنلاین سرمایه گذاری نموده‌اند. زیرا در بستر اینترنت قدرت مانور و دیده شدن بیشتری برای کسب و کارشان وجود دارد کاملا واضح است که با اتوماتیک شدن این روند دیگر کمتر نیاز به حضور نیروی فیزیکی است و به همین دلیل به قطعیت می‌توان گفت که با پیشرفت تکنولوژی احتمال از دست دادن این شغل افزایش می‌یاید.

زمزمه‌های زیادی در مورد جامعه‌ای بدون نیاز به صندوقدارها وجود دارد. برنامه‌هایی همچون Apple Pay و پول‌های دیجیتال مانند بیت کوین این موضوع را تقویت کرده‌اند. پرداخت خودکار در برخی فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ و رستوران‌هایی مانند مک دونالد مبین حذف صندوقداران در آینده‌ای نه چندان دور است.

هنوز هم بسیاری از کتابخانه‌های عمومی تلاش می‌کنند تا با کمک افراد داوطلب شعب خود را همچنان حفظ کنند. در حالی که اکثر کتابخانه‌های دانشگاهی ترجیح می‌دهند برای راحتی کاربران و حفظ بهتر کتاب‌ها، آنها را به صورت فایل متنی دیجیتال نگهداری کنند. البته، استفاده از این روش هنوز برای کتابخانه‌های عادی متداول نیست.اما تا سال ۲۰۳۰ به تدریج شاهد حذف کتایخانه‌های سنتی و روی کار آمدن کتابخانه‌های دیجیتال خواهیم بود.

رواج و گسترش بانکداری تلفنی و آنلاین مراتب راحتی افراد را فراهم کرده است. چون دیگر برای فعالیت‌های بانکی نیاز به حضور در بانک‌ها نیست. همچنین، مدیریت تراکنش‌های بانکی بسیار ساده‌تر شده است. البته، افراد جهت مشاوره و کارشناسی مالی هنوز باید به بانک‌ها مراجعه کنند.

کاهش تعداد کارگران نساجی به خاطر کاهش تقاضا نیست. بلکه مکانیزه شدن این صنعت موجب حذف کارگرانی شده است که تخصص کافی ندارند. در آینده کارخانه‌ها تا حد امکان مکانیزه می‌شوند و به متخصصان حرفه‌ای برای کنترل و مدیریت این مکانیسم‌ها نیاز خواهند داشت.

این صنعت طیف گسترده ای از مشاغل را در بر می‌گیرد. از نشر روزنامه و مجله گرفته تا کارگران کارخانه‌هایی که به تولید و توزیع آن‌ها می‌پردازند.
تاکنون گمانه زنی‌هایی درباره آینده صنعت رسانه‌های چاپی وجود داشته است و آن افزایش فعالیت‌های چاپی و تبدیل محتوا به نسخه‌های آنلاین است. در ضمن، نسل بعدی ترجیح می‌دهند که اخبار دریافتی‌شان از رسانه‌های مستقل و فاقد تعصب باشد. بنابراین، این صنعت باید خود را با نیازها سازگار کند و تکامل یابد یا محکوم به شکست و نابودی است. گواه این مطلب عمر رو به پایان روزنامه‌های کاغذی است. چون دلیلی ندارد وقتی تمامی اخبار به صورت آنلاین در دسترس هستند و در عرض چند دقیقه می‌توان به منابع آن‌ها دسترسی داشت بخواهیم تا فردا منتظر روزنامه کاغذی باشیم.

اگر تاکنون داوری مسابقات ورزشی را در تصورات خود به عنوان شغل آینده‌تان در نظر گرفته‌اید باید بدانید که این شغل در آینده مورد نیاز نخواهد بود. فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) برای معرفی و استفاده بیشتر از تکنولوژی در بازی‌ها تحت فشارهای زیادی قرار گرفته است. به عنوان مثال تکنولوژی خط دروازه یا سیستم داور ویدئویی (VAR) که در لیگ بازی‌های اروپایی مورد استفاده قرار گرفته است. در سایر ورزش‌ها نظیر تنیس، کریکت و راگبی مدت مدیدی است که در داوری از تکنولوژی برای تصمیمات بلا درنگ استفاده می‌شود.

اکثر افراد استفاده از تکنولوژی در داوری را مثبت ارزیابی می‌کنند و آن را باعث کاهش نرخ اشتباهات داوری می‌دانند و معتقدند از آنجایی که تفسیرهای متقاوتی از قوانین در ورزش وجود دارد، خطاهای انسانی می‌توانند منجر به تنش در بازی و از بین رفتن جذابیت آن شوند.

اگر چه ممکن است ماشین‌های بدون راننده در برخورد اول فیلم‌های علمی تخیلی یا جیمز باند را تداعی کنند، اما با پیشرفت تکنولوژی کمپانی‌هایی نظیر Waymo (خواهر گوگل) در تلاش برای ارائه ماشین‌های بدون راننده هستند. البته این تکنولوژی هنوز در مراحل اولیه است. . یک مثال بارز این مورد روی کار آمدن برنامه‌های اسنپ و تبسی می‌باشد که باعث از بین رفتن تعداد بالایی از آژانس‌های تاکسیرانی بوده است.

امروزه در بسیاری از هواپیماهای تجاری مدرن خلبانان هواپیما را در حالت خودکار قرار می‌دهند. حتی شرکت‌هایی مانند بوئینگ تلاش می‌کنند تا سیستم هواپیماها را کاملاً اتوماتیک کنند.
همچنین، ارتش امریکا در حال ساخت و گسترش هواپیمای بدون سرنشین در ناوگان هوایی است. لذا، احتمال اینکه تا سال ۲۰۳۰ نیازی به پرسنل هواپیما نباشد و فقط یک نفر در کابین خلبان به منظور نظارت پرواز اتوماتیک حضور یابد بسیار قوی است.

با گسترش سیستم‌های دیجیتال نوارهای گویا جایگزین بازاریاب‌ها می‌شوند. بسیاری از شرکت‌ها برای کاهش هزینه‌ها، از این سیستم استفاده می‌کنند. در اینصورت بازاریابی و جذب مشتری در تمام ساعات شبانه روز ممکن خواهد بود.

اگر چه ظاهراً مطالب گفته شده کمی ترسناک به نظر می‌رسند اما، جای هیچ نگرانی نیست.
زیرا، تقریبا ۸۵% از مشاغلی که تا سال ۲۰۳۰ بوجود خواهند آمد هنوز وجود ندارند. با سرعتی که تکنولوژی در حال پیشرفت است، چشم اندازی برای مشاغل در ۱۲ سال آینده نداریم. بسیاری از مشاغلی که در بالا آمده‌اند، با شکلی تازه متولد خواهند شد.

مطمئناً مشاغلی که در گروه‌های زیر قرار گرفته‌اند آینده خوبی خواهند داشت.

۱- مشاغلی که نیاز به خلاقیت دارند.
کامپیوترها قابلیت جایگزینی مشاغل در زمینه‌های علمی، هنری و یا استرانژیکی کسب و کار را نخواهند داشت.

۲- مشاغلی که مربوط به روابط پیچیده انسانی هستند
مشاغلی که در مورد ارتباطات گسترده و پیچیده با افراد هستند و نیاز به رابطه تنگاتنگ با انسان‌ها دارند، مانند پزشکی و سایر رشته‌های مرتبط با پزشکی و یا متخصصان کسب و کار در این گروه قرار می‌گیرند.

۳-مشاغلی که قابل پیش بینی نیستند
مشاغل کسانی که خدمات اورژانسی ارائه می‌دهند یا در مواقع بحرانی باید وارد عمل شوند در این دسته جای دارند.